Jak sobie radzić z dziećmi?

JAK SOBIE RADZIĆ Z DZIEĆMI?

Nasze dzieci wróciły do szkoły po bardzo długiej przerwie. Emocji i przeżyć jest na pewno wiele. Dzieci cieszą się, że wreszcie mogą spędzić czas z rówieśnikami, ale też od nowa są narażone na stres, obrażanie, sprzeczki i spory. Te wszystkie przeżycia mogą  wpływać na odreagowanie emocji w domu. Jak sobie z tym radzić?

Polecam Wam Karty Pozytywnej Dyscypliny. W krótki i konkretny sposób jest opisane jak postępować z dziećmi, aby w domu zapanowała zgoda i zrozumienie.

Karta numer 38:

Pozytywna Przerwa.

Ludzie ZACHOWUJĄ się się lepiej, kiedy CZUJĄ SIĘ lepiej. Pozytywna przewa pozwala ochłonąć i poczuć się lepiej. 

  1. Wraz z dzieckiem stwórz miejsce na pozytywną przerwę. Pozwól dziecku zdecydować, jak ma ono wyglądać i co ma się w nim znajdować. 
  2. Niech samo nada mu specjalną nazwę.
  3. W chwilach, gdy dziecko jest zdenerwowane albo niezadowolone, pytaj: ”Czy pomogłoby Cię teraz pójście do Twojego miejsca (lub użyj nazwy miejsca nadanej przez dziecko)?”
  4. Modeluj używanie pozytywnej przerwy poprzez korzystanie ze swojego specjalnego miejsca, kiedy jesteś zdenerwowany/-a lub zasmucony/-a. 

 

Karta numer 19:

Wzmacniaj swoje dzieci. Mów im często: ”Wierzę w Ciebie”.

Dziel się z dziećmi kontrolą, aby mogły zdobywać umiejętność zarządzania własnym życiem. 

  1. Ucz umiejętności życiowych.
  2. Wspólnie skupiajcie się na rozwiązaniach.
  3. Miej wiarę w swoje dzieci.
  4. Odpuszczaj (małymi porcjami).
  5. Zwiększaj samodzielność dzieci, pytając: ”Jak się czujesz? Co myślisz? W jaki sposób to wpływa na to, czego chcesz w życiu?”.

 

Karta numer 11.

Nawiąż relację zanim naprawisz sytuację. 

Buduj bliskość i zaufanie zamiast dystansu i wrogości. Nieustannie upewniaj się, że Twój przekaz miłości dociera do dziecka.

  1. ”Kocham Cię i odpowiedź brzmi: nie”.
  2. ”Jesteś  dla mnie ważniejsza niż Twoje oceny. Jaką wartość mają Twoje oceny dla Ciebie?”
  3. ”Kocham Cię i mam pewność, że uda nam się znaleźć pełne szacunku rozwiązanie”. 

 

Karta numer 46: 

Specjalny czas.

Zaplanuj specjalny czas, który różni się od tego, jak standardowo spędzasz czas z dzieckiem,

  1. Wyłącz telefon.
  2. Raz Ty raz dziecko wybierajcie, jak będziecie spędzać czas, ze stworzonej wspólnie wcześniej listy czynności, które i jemu i Tobie sprawią przyjemność.
  3. W zależności od wieku dziecka długość specjalnego czasu to minimum:
  • 10 minut dziennie 2-6 lat
  • 30 minut tygodniowo 7-12 lat
  • raz w miesiącu coś, czemu Twój nastolatek nie może się oprzeć 13 lat i więcej. 

To tylko cztery karty Pozytywnej dyscypliny, które dają wskazówki jak zachować dobre relacje z dzieckiem, uczyć je samodzielności i odpowiednich zachowań. Polecam gorąco!